Gole Par Par

چو رفتی و شدم تنها
روم به جانب صحرا
مگر چو این دل سوزان
شقایقی کنم پیدا
گلی که همچو من تنها
فتاده در بیابان ها
به خانه آرم از صحرا
به خانه آرم از صحرا

با نامه به کویت فرستم
پرپر شده سویت فرستم
چو نامه ی مرا خوانی جانم
حدیث عشق من دانی، دانم
چو بنگری به گل داغی از غم
به خاطر تو می آید داغم
شاید چو بیایی ز سفر
بینم رخ تو بار دیگر
شاید چو بیایی ز سفر
بینم رخ تو بار دیگر