Zaman

زمان از دست من رفته
هوا روشن شده بازم
تو تاریکی شبم سر شد
ولی با روز نمی سازم
ولی با روز نمی سازم

یه شب رفتی و جا موندم
از اون شب تو شبا موندم
نفهمیدم چرا رفتی
من انگار تو هوا موندم

واسه برگشتن از تو
باهام یک عمر جنگیدن
خرابم کردی و رفتی
نفهمیدی که خندیدن

پر از دردم
پر از داغم
دلم دریاچه ی خونه
نمی بینی، نمی فهمی
که دنیام سرد و داغونه

آی آی آی آی

اونا قلباشون از سنگه
ولی یاد تو آهنگه
می خوام ننگین ترین باشم
اگه دلدادگی ننگه