Shayad Behesht

نشد بشم اون شازده اون مرد
که یه روز میاد با یه اسب قشنگ
میبرتت از این شهر سرد
نشد که ماه بتابه رو ما
بریم بیرون از زیر این سایه ها
نشد بره از رو سرمون این ابر سیاه
تو اگه بی من بهتری
ترجیح میدم بری
ولی قبل رفتنت بیا دستمو بگیر
من قول میدم بهت
یجا شاید بهشت
ما بازم با همیم
نشد بدم دنیامو برا خنده هات
نشد بیای فرش کنم کوچه رو برات
نشد زمین برقصه با سازمون
نشد نری نبری قلبمو همرات
تو میری ولی شعر میشی تو کتابم
یه رویای محال توی خوابم
منم لای ابرا دنبالت میگردم
تا شاید یه روز یجا
دوباره بیای بازم
تو اگه بی من بهتری
ترجیح میدم بری