Mosafer

مسافر خسته من بار سفر رو بسته بود
تو خلوت آیینه ها به انتظار نشسته بود
می خواست که از اینجا بره اما نمیدونست کجا
دلش پر از گلایه بود ولی نمیدونست چرا
ولی نمیدونست چرا
دفتر خاطراتشو رو طاقچه جا گذاشت و رفت
عکسای یادگاریشو برای ما گذاشت و رفت برای ما گذاشت و رفت
دل که به جاده میسپرد کسی اونو صدا نکرد’
نگاه عاشقانه ای برای اون دعا نکرد
حالا دیگه غربت عشق ستاره سر نمیزنه
تو لحظه های بی کسیش پرنده پر نمیزنه
با کوله بار خستگی تو جاده های خاطره
مسافر خسته ی من یه عمره که مسافره یه عمره که مسافره

مسافر خسته من بار سفر رو بسته بود
تو خلوت آیینه ها به انتظار نشسته بود
می خواست که از اینجا بره اما نمیدونست کجا
دلش پر از گلایه بود ولی نمیدونست چرا

دفتر خاطراتشو رو طاقچه جا گذاشت و رفت
عکسای یادگاریشو برای ما گذاشت و رفت برای ما گذاشت و رفت
دل که به جاده میسپرد کسی اونو صدا نکرد
نگاه عاشقانه ای برای اون دعا نکرد

حالا دیگه غربت عشق ستاره سر نمیزنه
تو لحظه های بی کسیش پرنده پر نمیزنه
با کوله بار خستگی تو جاده های خاطره
مسافر خسته ی من یه عمره که مسافره یه عمره که مسافره