Zolf Bar Baad Madeh

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم
رخ برافروز که فارغ کنی از برگ گلم
قد برافراز که از سرو کنی آزادم
شهره شهر مشو تا ننهم سردرکوه
شور شیرین ننما تا نکنی فرهادم
می مخور با دگران تا نخورم خون جگر
سر مکش تا نکشد سر به فلک فریادم
زلف را حلقه مکن تا نکنی دربندم
تره را تاب مده تا ندهی بر بادم
یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم
غم اقیار مخور تا نکنی ناشادم