Mohtaj

من به دستان سرد و خالی تو من به فهمیدن تو محتاجم
من به احساس خوب بودنه تو من به خندیدن تو محتاجم
فرصتی داده ای کسی باشم من نبخشیده ام تو بخشیدی
ظاهر ماه روشن است اما ماه اگر میشوم تو خورشیدی
دست تو امتداد معجزه ست رو به تو میروم به سمت خودم
در همین جاده عشق را فهمیدم در همین جاده عاشق تو شدم
من به دستان سرد و خالی تو من به فهمیدن تو محتاجم
من به احساس خوب بودن تو من به خندیدن تو محتاجم
هر که باشی و هر کسی باشم مرز بین منو تو باریک است
ما همیشه به عشق مدیونیم، بی منو تو بهشت تاریک است
من به دستان سرد و خالی تو، من به فهمیدن تو محتاجم
من به احساس خوب بودن تو، من به خندیدن تو محتاجم