Tamrine Tanhaei

هر دو این زندگی رو سوزوندیم
هر دو از این خیالمون تخته
تو رو شاید یه روز بخشیدم
ولی بخشیدنِ خودم سخته
همه چی داشتیم و بد بودیم
فکر کردیم این یه تضمینه
همه چی رو به باد دادیم رفت
همه چی داشتن بدیش اینه
تو از من چی رو میگیری
همین حسی که بخشیدی
چه فردایی توو رویاته
که امروز اونو فهمیدی
من از تو چی رو میگیرم
که تن میدی به تبعیدم
نرو دنبالِ آرامش
من این حسو بهت میدم
شریکِ سقفِ هم بودن
دلیلِ موندگاری نیست
تو دنیایِ منی اما
به دنیا اعتباری نیست
شریکِ سقفِ هم بودن
دلیلِ موندگاری نیست
تو دنیایِ منی اما
به دنیا اعتباری نیست
سراب پیشِ چشماتو
یه اقیانوس میبینی
منو که ماهِ تو بودم
داری فانوس میبینی
نمیدونم تو چی میخوای
از این تمرینِ تنهایی
از اینکه نیستی با من
ولی با من همینجایی
شریکِ سقفِ هم بودن
دلیلِ موندگاری نیست
تو دنیایِ منی اما
به دنیا اعتباری نیست
شریکِ سقفِ هم بودن
دلیلِ موندگاری نیست
تو دنیایِ منی اما
به دنیا اعتباری نیست