Kash Nadideh Boodamet (Shahrzad)

‎چه شبا پنجره رو بستم تا عطر یادت نره از خونه ی من
‎چه شبا که یاد تو بارون شد تا سرازیر شه از گونه ی من
‎چه شبا که با خودم جنگیدم بلکه سرنوشتمو عوض کنم
‎عشق با من متولد شده بود نمیشد سرشتمو عوض کنم
‎کاش مهرت به دلم نمینشست تا که مبتلای پاییز نشم
‎عشق من کاش ندیده بودمت تا با تنهایی گلاویز نشم
‎کاش ای کاش کنارم بودی تا ببینی که چقدر دلتنگم
‎تا ببینی که دارم به خاطرت با گذشته ی خودم میجنگم
‎حتی تا تلخترین لحظه ها هیشکی اندازه ی تو شیرین نیست
‎حتی تو شادترین لحظه ها هیچکی اندازه من غمگین نیست
‎بغض مثل رود راهی میشه و توی دریای گلو میریزه
‎بین ما سنگ ترین دیواره اما عاقبت فرو میریزه
‎کاش مهرت به دلم نمینشست تا که مبتلای پاییز نشم
‎عشق من کاش ندیده بودمت تا با تنهایی گلاویز نشم
‎کاش ای کاش کنارم بودی تا ببینی که چقدر دلتنگم
‎تا ببینی که دارم به خاطرت با گذشته ی خودم میجنگم