Kashki

کاشکی من خسرو ات بودم
نه فرهادت
کاشکی از عشق میمردم
نه در یادت
نامه ات را تا سحر با عشق بوییدم
بوی گلهای جنون میداد فریادت
بوی گلهای جنون میداد فریادت …
زندگی پیچیده شد چون کاغذی در مشت دست
تو سهراب تقدیر مرا میکشت
اشک های آسمان بر صورتم میخورد نقش
تو روح مرا تا آسمان میبرد
حال من از روز اول هم همین بودست
هیچکس جز من مرا این سان نمی آزرد
هیچکس جز من مرا این سان نمی آزرد
رنج یعنی دوری از آن کس که میخواهی
خاطرات خانه و یک حوض بی ماهی
حال آشوب مرا دریا نمیفهمد
آتشت افتاده در این کاغذ کاهی
آتشت افتاده در این کاغذ کاهی
کاشکی من خسرو ات بودم
کاشکی من خسرو ات بودم
کاشکی من خسرو ات بودم
کاشکی من خسرو ات بودم