Nafas

کجا رفته بودی که از رد تو
یه رویای نزدیک با من نماند
یه آغوش خسته یه حس لطیف
از این خواب تاریک با من نماند
از این هیاهو سفر نکردم
ترسیدم این عشق پایان گیرد
نشد شبی که سحر نکردم
مگر که آتش در جان گیرد
نفس کشیدم به تیر آهم
تو را به حسرت نشانه سازم
خوشا سری که با تو سامان گیرد
من بی تو ویرانم
پنهانی در جانم
من از تو دوری نمیتوانم