Gardanam Bendaz

نفسامو بکشم تنهایی صبح تا شب
بهتر از اینه که هر روز با بغض پاشم
اومدی باشی چراغ خونم اما
میگذره من هرشبم تنهایی با شمع

منو بهم ریختی حالا بوده قصدت چی
سربازت بشم و تو ملکه ی قصرت شی
نشونم دادی گرگی تو لباس میش
آخر هم به آرزوهام زدی تو آتیش

منو ببین حالم خرابه رو صورتم خنده سرابه
منو ببین که دردام انقد زیاده که خودش یه کتابه

هر چی داشتم آرزو دادی به باد تو
مگه میشه توو سنگ دلی کسی برسه به پاتو
عاشقت بودم و تو حتی نخواستی
که بشناسی منو گم گم نکنی دلمو

تو کاری کردی که بزنم چشامو
عینک بدبینی و نبینه نگاهم
تمام خوبیای دورمو یه ریز
هوای گریه و غم کنه صدام

دیواری کوتاه تر از دلمو ندیدی
که خوشیای دلمو دزدیدی
برمیگرده همه ی ورقا ولی به جاش
تو می مونی با زندگی و غماش

هر چی داشتم آرزو دادی به باد تو
مگه میشه توو سنگ دلی کسی برسه پاتو
عاشقت بودم و حتی تو نخواستی
بشناسی منو گم نکنی دلمو