Labkhand

لبخند تو را به دنیا ندهم
با عطر هوایت به رویا بروم
وقتی که تو باشی دل آرام شوم
جانم تو بخند که آرام شوم
من عاشقه چشمان سیاهت شوم
دلبسته ی آن طرز نگاهت شوم
آنقدر که رخسار تو زیباست مرا
دیوانه ی خود کرد هر بار که دیدم تو را

تو شدی جسمو جان من
گل مهربان من تو شدی بهار من
من به تو دل دهم که چون
برسم به قلبه تو بشوم فدای تو
تو شدی جسمو جان من گل مهربان من تو شدی بهار من
من به تو دل دهم که چون برسم به قلبه تو بشوم فدای تو

خوشم با تو چنان مستم
من عاشقه آرامش چشمان تو هستم
چقدر خوبه که تو هستی
معشوقه ی من نیمه ی جانم تو هستی
به عهدی که به هم بستیم
هرگز نگذارم که تو از من برنجی
که من با تو پر از شوق
با هر نفست چاله ی خندت به این دل نشستی

تو شدی جسمو جان من
گل مهربان من تو شدی بهار من
من به تو دل دهم که چون
برسم به قلبه تو بشوم فدای تو
تو شدی جسمو جان من
گل مهربان من تو شدی بهار من
من به تو دل دهم که چون
برسم به قلبه تو بشوم فدای تو