Akharin Ahang

اگه این آخرین شعره
اگه این آخرین آهنگ
بازم میخونم از شوقِ
یه دنیای بدونِ جنگ
اگه این آخرین راهه
اگه این آخرین پرده
منو با بوسه ای بسپار
به یه دنیایِ بی بَرده
واسه تو باقی میذارم
نهالِ سبزِ رویامو
امیدِ با تو برگشتن
به شهرِ آرزوهامو
واسه تو باقی میذارم
جای خالیمو توو رگبار
نگاه بی قرارم رو
توو عکسِ قابِ رو دیوار
منو گم کن توو آغوشت
که نامیرا بشم با تو
بنوشم جرعه به جرعه
بهارِ تووی چشماتو
صدام میمونه بعد از من
بازم دستاتو میگیرم
تو اونقدر زندگیم بودی
که با مرگم نمیمیرم
اگه این آخرین برگه
اگه این فصلِ پاییزه
شریکِ این شرابی باش
که توو گیلاس و میریزه
اگه این آخرین لحظه
اگه این آخرین روزه
بذار اون جنگلی باشم
که مغروره و نمیسوزه
همه روزای تبعیدو
کنارِ تو سفر کردم
پناهِ لحظه هام بودی
من از تو برنمیگردم
چشات معنای آرامش
نگاهت سرزمینم بود
همیشه مومنت بودم
که لبخندِ تو دینم بود
منو گم کن توو آغوشت
که نامیرا بشم با تو
بنوشم جرعه به جرعه
بهارِ تووی چشماتو
صدام میمونه بعد از من
بازم دستاتو میگیرم
تو اونقدر زندگیم بودی
که با مرگم نمیمیرم