Barf

بر رخسار هر خورشیدی
بی لبخندت ابری آمد
بی تو در من سروی خم شد
در چشمانم حصری آمد
ای رویای بی تکرارم
شعر تلخی در سر دارم
یادت رد شد
برگی افتاد از افرایی
ایوان پر شد از تنهایی
بادی خیزید و آرامید
برفی آشفته می بارید
دستان هوا از بوی تو پوچ
رفتی و بی رخ عاشق تو
لحظه ی غم زده بی گذر است
بر لب سرد ترانه هنوز
عادت خواهش بی ثمر است