Baaraan Toee

از آسمانم ماتم ببارد
هراسِ بی تو ماندنم ادامه دارد

نمی نویسد ترانه بی تو
چگونه پَر کشد خیالِ واژه بی تو

به لب رسیده جان کجایی کجایی
که برده طاقتم جدایی

باران تویی به خاک من بزن باز آ ببین
که بی مه تو من هوای پر زدن ندارم

باران تویی به خاک من بزن باز آ ببین
که در رهِ تو من نفس بریده در گذارم

مگر ندانی چو از تو دورم
بیراهه ای خموش و تار بی عبورم

نمی توانم دِگر برویم
که من اسیرِ این خزان تو به تویم

به لب رسیده جان کجایی کجایی
رهی نمانده تا رهایی

باران تویی به خاک من بزن باز آ ببین
که بی مه تو من هوای پر زدن ندارم

باران تویی به خاک من بزن باز آ ببین
که در ره تو من نفس بریده در گذارم

باران تویی به خاک من بزن باز آ ببین
که بی مه تو من هوای پر زدن ندارم