Nemitonam (Ft Pedram)

بهرام:

اگه بارون میاد از ابر نگامه

هنوزم یه قطره اشک توی قبر صدامه

خدا ابرو گریه میندازه تا گل بخنده

میخواد بین فاصله هامون یه پل ببنده

یادش بخیر،اقلا ما که غیرت رو داشتیم

ولی این روزها رو گلامونم هم قیمت گذاشتیم

بزار بخونم تا گوشاتونم احساسم کنن

من که احساسمو کشتم میخوان قصاصم کنن

مثل سگ میدویی حتی استخون

هم نمیندازنت جلوت،پس توی غصه موند یا موندی

من یه زندگی دارم،که شده تحمیل بهم

یه تیکه سنگ بوده شده تبدیل به دل

تو فقط یاد گرفتی که رکب بزنی

یا بشینی درس بخونی بگن عجب پسری

میخوای ادم باشم؟ اینجا ادم قهطه!

من دیگه خوشی های زندگیمم یادم رفته

هنوز خاطرات تلخم هست باهام

که توقع راه رفتن ندارم از پاهام

مثل یه مسافر که نیومدن استقبالش

تنها کار من تو این زندگی استتاره

که همرنگ بشم با مردم پستی که

تو گوشم میخونن که مرگت نزدیکه

بهرام یه جنازست که داره میمیره هر شب

بذار با غبار تاریخ به دیرینه وصل شم

حتی ابرای چشمای من خوب نمیبارن

میدونی من یه زخمی ام ولی به روت نمیارم

دنیا یه مشت خاک،صاحب خصلت تویی

دنیا میشه شادی رو با منم قسمت کنی؟