Asbe Vahshi

چه زیبا میشود شب هایِ من وقتی که میخندی
تویی که در کتابِ آفرینش بی همانندی
تمامِ زندگی را خط به خط خواندی برایِ من
همان روزی که بر حجمِ تنِ من سایه افکندی
شبیهِ اسبِ وحشی در میان رقص موهایت
دلم رامِ تو شد اما نگفتی با چه ترفندی
ببین آرامشی در روح و جسمم شکل میگیرد
لبانِ شاعرم را با سکوتت تا که میبندی
هنوز از اشتیاقِ خنده ی گرمِ تو میسوزم
چگونه ماهِ من از آسمانت باز دل کَندی
من و تو در خیالِ ما شدن خوشبختِ خوشبختیم
چه میشد تا همیشه تا ابد بر من بپیوندی
شبیهِ اسبِ وحشی در میان رقص موهایت
دلم رامِ تو شد اما نگفتی با چه ترفندی
ببین آرامشی در روح و جسمم شکل میگیرد
لبانِ شاعرم را با سکوتت تا که میبندی