Nemitarsam

نمیترسم از آیندت مسیرِ تو رو باید رفت

میلروزنمت با هر خط ، تکون بخور مادر *گ

خاکِ تو منو خاکم کرد ، زنجیرِ تنت هلاکم کرد

خفقانِ تو لالم کرد ، ماتم کده ی تو ماتم کرد

اشک نمیاد یه دونه قطرم ، کُشتم حسمو بدون نبضم

افتادی تو به جونه قلبم ، این دفعه قلبتو نشونه رفتم

همه لحظاتِ پِرتیمو پس بده ، دغدغه های فکریمو پس بده

قدمای کیلومتریمو پس بده ، اشکِ برادرم مهدی رو پس بده

ببین دردو همه اینا تقصیر توئه

منه وحشی دوره گردو ، همه اینا تقصیر توئه

ببین دست خشک و سردو ، همه اینا تقصیر توئه

رنگ غم حس درد ، همه اینا تقصیر توئه

ببین چطور سگ خور شدم ، همه اینا تقصیر توئه

با هر آش و لا*ی دم خور شدم همه ، اینا تقصیر توئه

چطو معتاد الکل شدم ، همه اینا تقصیر توئه

چطو از کم شدن پُر شدم ، مادر *گ اینا کار توئه

من تموم شهرو گشتم ، مادر *گ اینا کار توئه

تموم تلخیه سرگذشتم ، مادر *گ اینا کار توئه

اگه الان یه چرکه غُدم ، مادر *گ اینا کار توئه

اگه حتی عشقم ج*نده شد رفت ، مادر *گ اینا کار توئه

اگه یکی واسه آزادی داد زد ، مادر *گ اینا کار توئه

مادرم وسط لالایی خواب رفت ، مادر *گ کار توئه

اگه میبینی که تنم پارس ، مادر *گ اینا کار توئه

ولی هنوزم جنم دارم ، مادر *گ اینم کار توئه

نمیترسم حتی أ تو ، متنفر از هم شب هم صبح

دیگه بار نکن هر جفنگو ببین جفتمون هاریم هم من هم تو

هم من هم تو خوب میدونیم ، مجنونیم مجنون میمونیم

خیلیا رو تنمون ریختن خون ، توویِ خون میمونیم

بگو به اون که اون بالا نشست ، روی تنت اون که صاحبته

بهش بگو من دیگه آماده ام ، وقتش رسیده که آماده شه

بگو من از چی دَم میزنم ، چرا حرف از زیاد و کم می زنم

با بهترین قلم دنیا بنویسه ، با یه مداد ضربدرو من میزنم بگو

دیگه پیرم دراومد از جایی که پیرهن دراومد

از آدما متنفرم ، چون هیچکدوم پیشم نموندن

بگو من از چی دم می زنم چرا حرف از زیاد و کم میزنم

بگو من از چی دَم میزنم ، حرف از زیاد و کم میزنم

الان گرگ و میشه هوا ، گرگا میشن

روشن شه میش و گرگا میشن

خیلیا اینجا با گرگا شیشن

ولی تهش میبینی که قربانی شن

شاید موند شاید رفت ، شاید به تلخی عادت کرد

من روی خاکت زندم ، نمیترسم از آیندت