Gharibeh

ای غریبه ازکجایی
که واسه من غمگساری
تو همونی که تو قلبم
یه صدای موندگاری

وقتی باشم شب تیره
اون شبی که صبح ندیده
باخودم تنها میشینم تاسپیده
تواونی که همصدایی

هم صدای آشنایی
رفتن تو واسه ی من
کابوسی تیره وتاربود
موندنت اما یه رویا

یه رویای موندگار بود
وقتی بودی همه فصلا
واسه من مثل بهار بود
تو که رفتی غم دنیا

واسه من یه یادگار بود
گفتی هیچ چیز توی دنیا
واسه ی من تو نمیشه
اما نیستی که ببینی

خالیه جات همیشه
حالا جز ناله ی سازم
واسه من درمون نمونده
نغمه ی ساز دل امشب
منو سوی تو کشونده