Zemestoon

زمستون که میشه به یادت می افتم
یاد رویاهایی که به تو نگفتم
مثه برفایی که میشینن رو شیشه
همین جایی انگار زمستون که میشه
مثه سوز سرما تو رگهامی انگار
یه ها کن رو شیشه واسه آخرین بار
زمستون که میشه به یادت می افتم
ببین رد بغضم هنوز روی شیشه ست
بی تو یه درختم که بی برگ و ریشه ست
تو نیستی می ترسم که دنیام خراب شه
قدم می زنم تا یخ کوچه آب شه
تو گرمای عشق و از این خونه بردی
همه شهر و انگار به طوفان سپردی
زمستون که می شه گرفتار بغضم
مثل بارش برف رو تکرار بغضم