Tekrar

وقتی داشت میرفت اون آروم بود
هوا خیس نم نم بارون بود
آخرش همیشه قصه ها نمیشه
نمیرفت مگه قانون بود ؟
این خونه پره خاطراته
خونه خالی از صداته
قرص خواب میخورم
گیج و تاب میخورم
خوابیدن یه راهه نجاته
گریزون ز مردم شدم
عشق دست چندم شدم ؟
اینجا خونه ی من نیست
من تو اتاقم گم شدم
روزی صد بار مگه میشه مرد
خاطراتو نشست دوره کرد
اون که از اول و آخرش
درده از هر طرف درده درد
منظومه ی چشماتو
اون جنگل موهاتو
سجاده ی دستاتو
از خونه ی من ببر
کویر لوت حرفاتو
این خالی ترین جاتو
خاطراتو خاطراتو
از خونه ی من ببر
یه وقتایی مثه دیوونه ها سر میز دوتا بشقاب میذارم
نصفه غذامو ول میکنم جاش قرص اعصاب میذارم
تو این خونه لعنتی یه نفره کم میارم
گوشیمو برمیدارم و شب یه عالم آدم میارم
شلوغ میشه دور و برم همه میریزن رو سرم
تازه توی شلوغیا به تنهاییم پی میبرم
گیییییییجه سرم گیییییییجه سرم
منظومه ی چشماتو
اون جنگل موهاتو
سجاده ی دستاتو
از خونه ی من ببر
کویر لوت حرفاتو
این خالی ترین جاتو
خاطراتو خاطراتو
از خونه ی من ببر