مرنجان دلم را که این رسم وفا نیست
نگارا به جز تو کسی در دله ما نیست
ندیدم کسی را از آن دم که تو بودی
چه آسان همگان را ز چشمم بربودی
ای عزیز جانم نیمه ی پنهانم
بی تو پریشانم ای همه ی وجودم
دله عاشقه مرا بردی گرچه که آزردی
دلخوشیم بود که در بند تو بودم
ای عزیز جانم نیمه ی پنهانم
بی تو پریشانم ای همه ی وجودم
دله عاشقه مرا بردی گرچه که آزردی
دلخوشیم بود که در بند تو بودم
نگارا به جز تو کسی در دله ما نیست
ندیدم کسی را از آن دم که تو بودی
چه آسان همگان را ز چشمم بربودی
ای عزیز جانم نیمه ی پنهانم
بی تو پریشانم ای همه ی وجودم
دله عاشقه مرا بردی گرچه که آزردی
دلخوشیم بود که در بند تو بودم
ای عزیز جانم نیمه ی پنهانم
بی تو پریشانم ای همه ی وجودم
دله عاشقه مرا بردی گرچه که آزردی
دلخوشیم بود که در بند تو بودم
مرا میکشانی به هر سو که توانی
شکایت ندارم تو چون در دلو جانی
اگر بیقراری دلیلش غمه عشقست
ببین این عاشقان را که عالم همه عشقست
ای عزیز جانم نیمه ی پنهانم
بی تو پریشانم ای همه ی وجودم
دله عاشقه مرا بردی گرچه که آزردی
دلخوشیم بود که در بند تو بودم
ای عزیز جانم نیمه ی پنهانم
بی تو پریشانم ای همه ی وجودم
دله عاشقه مرا بردی گرچه که آزردی
دلخوشیم بود که در بند تو بودم
See Less