Tolou Mikonam

طلوع میکنم اگر منتظر شنیدنی
اگرچه بعد زخم ها نمانده از منم منی
طلوع میکنم که تو از این خراب تر شوی
اگر چه دور رفته ای بلرزی و خبر شوی
طلوع میکنم میان گله های گرگ تر
در آتش ترانه ای مهیب تر بزرگ تر
اگر تقاص پس گرفت اگر به سازمن نساخت
اگر که روزگار بد مرا دوباره بد شناخت
گریز ناگزیر من از این خزان بهانه بود
خود انتخاب کرده ام مفر من ترانه بود

چنان کنار مرگ خود شکنجه را قدم زدم
که هرکه کینه داشته از گذشته ام ببخشدم
لعنت به این صدای من میخواست حاشایم کند
هربار گفتم محکمم لرزید رسوایم کند
طلوع میکنم میان گله های گرگ تر
در آتش ترانه ای مهیب تر بزرگ تر
اگر تقاص پس گرفت اگر به سازمن نساخت
اگر که روزگار بد مرا دوباره بد شناخت
طلوع میکنم طلوع میکنم طلوع میکنم