Taraneh Saaz

ای ترانه ساز تنها
ای ستاره پوش خسته
چرا بغض صد ترانه
توی اندوهت شکسته

پشت این شبای زخمی
یه نفر نیست که بدونه
سهم تو کنج قفس نیست
قسمت تو آسمونه

وقتی آغاز تو خط میزنه بودن منو
بذار تا برات بگم قصه ی دل سپردنو

وقتی تو رگهای تو نبض ترانه میزنه
دل من مال توئه نگاه تو مال منه

نگو فرصتی نمونده
واسه ی نفس کشیدن
واسه عاشقونه بودن
خواب آسمونو دیدن

نگو دیره واسه رفتن
تو هم از جنس عبوری
مثل آینه رو به رومی
مثل یک خاطره دوری