Khande

خنده رو از لب این دلِ ناشاد بگیر
یه کم عاشق شدن رو از دلم یاد بگیر
اگه حتی تو بخوای عهدمون شکسته شه
نمیذارم یه نفس دلم از تو خسته شه
دلِ من از غم دوریت مرده
تو خیال میکنی خوابش برده
یه دفع از من بیچاره چرا نمیپرسی زنده ام یا مرده؟
نمیپرسی و نمیدونی غمت چه بلایی به سرم آورده
خنده رو از لب این دل ناشاد بگیر
یه کم عاشق شدن رو از دلم یاد بگیر
اگه حتی تو بخوای عهدمون شکسته شه
نمیذارم یه نفس دلم از تو خسته شه
بذار عمرم به امیدت سر شه
تا یه ذره خستگی هام در شه
عطشِ خواستنت رو ازم نگیر
تا دلم بسوزه خاکستر شه
آخه حتی فکرشم نمیکنم روزگارِ من از این بهتر شه
خنده رو از لب این دل ناشاد بگیر
یه کم عاشق شدن رو از دلم یاد بگیر
اگه حتی تو بخوای عهدمون شکسته شه
نمیذارم یه نفس دلم از تو خسته شه