جاری شو سپردمت به جاده های رها
به عمقِ باران به روحِ آینه ها
مائیم و صراحتِ کهنه تازه شدن
ببین به چشمت زوالِ خاطره را
به عمقِ باران به روحِ آینه ها
مائیم و صراحتِ کهنه تازه شدن
ببین به چشمت زوالِ خاطره را
من و این بی زبانی
به راهیم بی نشانی
فرضم کن ستاره ای بر بام ترانه گفتن
فرضم کن جوانه ای بیزار از خزان خفتن
کاش جا نماند از قطارش آرزویت
کاش پا بگیرد راه و رفتن روبرویت
See Less
