Refaghat

تو دنیای پر از بی تکیه گاهی
چقدر خوبه بدونی یک نفر هست
که وقتی راهتو گم کرده باشی
نجاتت میده از اندوهِ بن بست

نمیزاره غرورت کم بیاره
پر پروازتو یادت میاره
رفاقتی که صادقانه باشه
تا وقتی زنده هستی موندگاره

عجب گوهر کم یابیست رفاقت
هوای سرزمین و عطرِ خاکه
پر از حکایت کهنه شرابه
پر از طراوت انگور و تاکه

عجب گوهر کم یابیست رفاقت
هوای سرزمین و عطرِ خاکه
پر از حکایت کهنه شرابه
پر از طراوت انگور و تاکه

تو برای من همون صداقتی
که جهانو گشتم و پیدا نبود
هیشکی مثل تو به حرفام گوش نکرد
مثل تو با قلبم آشنا نبود

تو برای من همون ترانه ای
که به جز ما کسی باورش نداشت
تو برای من همون یک نفری
که تو سختیا منو تنها نذاشت

عجب گوهر کم یابیست رفاقت
هوای سرزمین و عطرِ خاکه
پر از حکایت کهنه شرابه
پر از طراوت انگور و تاکه

عجب گوهر کم یابیست رفاقت
هوای سرزمین و عطرِ خاکه
پر از حکایت کهنه شرابه
پر از طراوت انگور و تاکه