Ahooye Vahshi

الا ای ، آهوی وحشی ، کجایی
مرا باتست ، چندین ،آشنایی

دو تنهارو ، دو سرگردان ، دو بیکس
دد و دامت کمین از پیش و از پس

بیا تا حال یکدیگر بدانیم
مراد هم بجوییم ار توانیم

که می‌بینم که این دشت مشوش
چراگاهی ندارد خرم و خش

که خواهد شد ، بگویید ای رفیقان
رفیق بیکسان،یار غریبان

مگر خضر مبارک پی درآید
ز یمن همتش کاری گشاید ، گشاید

چو آن سرو روان شد ، کاروانی
ز شاخ سرو می‌کن ، سایه بانی

لب سر چشمه‌ای و طرفِ جویی
نم اشکی و با خود گفت و گویی

به یاد رفتگان و دوستداران
موافق گرد با ابر بهاران

چو نالان آیدت آب روان ، پیش
مدد بخشش ز آب دیدهء خویش

نکرد آن همدم دیرین مدارا
مسلمانان مسلمانان خدا را

مگر خضر مبارک ‌پی تواند
که این تنهابه آن تنها رساند