Dobareh Misazamat Vatan

دوباره می‌سازمت وطن
اگر چه با خشت جان خویش
ستون به سقف تو می‌زنم
اگر چه با استخوان خویش
دوباره می‌بویم از تو گل
به میل نسل جوان تو
دوباره می‌شویم از تو خون
به سیل اشک روان خویش

دوباره می‌سازمت وطن
اگر چه با خشت جان خویش
ستون به سقف تو می‌زنم
اگر چه با استخوان خویش

اگر چه صد سال مرده‌ام
به گور خود خواهم ایستاد
که بَرکَنَم قلب اهرمن
به نعره آنچنان خویش
اگر چه پیرم ولی هنوز
مجال تعلیم اگر بُوَد
جوانی آغاز می‌کنم
کنار نوباوهگان خویش

دوباره می‌سازمت وطن
دوباره می‌سازمت وطن

اگر چه با خشت جان خویش
اگر چه با خشت جان خویش

ستون به سقف تو می‌زنم
ستون به سقف تو می‌زنم

اگر چه با استخوان خویش
اگر چه با استخوان خویش

دوباره می‌سازمت وطن
دوباره می‌سازمت وطن

اگر چه با خشت جان خویش
اگر چه با خشت جان خویش

ستون به سقف تو می‌زنم
ستون به سقف تو می‌زنم

اگر چه با استخوان خویش
اگر چه با استخوان خویش

دوباره می‌سازمت وطن
دوباره می‌سازمت وطن

دوباره می‌سازمت وطن
دوباره می‌سازمت وطن

دوباره می‌سازمت وطن
دوباره می‌سازمت وطن