Sarab

ﺑﺮای ﺷﻨﯿﺪنِ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﺑﺮام ﺣﺮﻓﯽ ﻧﺪاری
ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻤﻮﻧﻢ اﯾﻨﺠﺎ، ﺷﺎﯾﺪ ﯾﻪ روز ﺑﯿﺎی ﺑﺒﯿﻨﯽ
ﺗﻤﻮمِ روزا ﻣﺜﻞِ ﻫﻢ، ﻣﺜﻞِ ﻫﻤﯿﺸﻪ
ﺻﺪای ﻗﺸﻨﮕﺖ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺷﻨﯿﺪه ﻣﯿﺸﻪ
اﻣﺎ ﺧﻮدت ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﺑﺒﯿﻨﯽ ﻫﻤﺶ ﻋﺬاﺑﻪ
ﻣﺜﻞِ ﺳﺮاﺑﻪ
وﻗﺘﯽ ﻣﯽ ﺧﻮام دﯾﮕﻪ ﻧﯿﺴﺘﯽ
ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﯽ اﺷﮑﺎم دﯾﮕﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻦ
ﻧﺮﯾﺰن ﺑﻤﻮﻧﻦ، ﺑﺴﺎزن ﻧﻤﯿﺮن