Khastegiya

خسته از پرسه تو شهری، که همش آواره
بی تو زیر آسمونی که یه بند می باره

به همین سادگیا نیست از تو دل کندن و دوری
چه سبک پر زدی از من، تو بگو آخه چجوری

تو چجوری غم این خستگی از یادت رفت
حسرت روزای رفته، همه از آهِت رفت

من چجوری به تو و عطر تو بیمار شدم
تو که رفتی عطرِ بارونِ شب همراهت رفت